รูปพระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่แม่พิมพ์เดียวกันอยู่ในหนังสือ"เบญจภาคี" เล่มใหญ่ปกแข็งหน้า ๘๓ เล่มเล็กปกอ่อนหน้า ๙๗ (องค์เสี่ยหน่ำ) ------ (จากหนังสือพระนางพญา ของตรียัมปวาย) พุทธลักษณะของพิมพ์สังฆาฏิ ---- พระเกศสั้นจิ่มเบนไปทางขวามือเราเล็กน้อย พระศกวาดโค้งยาวจรดพระอังสา พระกรรณวาดโค้งเป็นแบบหูบายศรี ส่วนโค้งของไรพระศกกับพระกรรณตรงข้างแก้มแตะกันทำให้แลดูคล้ายปลายไรพระศกแตกปลาย พระพักตร์เป็นสี่เหลี่ยมคางหมูคือสอบลงมา พระนลาฏยุบ พระหนุหรือส่วนคางป้าน พระขนง (คิ้ว) เป็นลำใหญ่เชิดขึ้นเล็กน้อย พระนาสิกใหญ่ปลายบาน พระโอษฐ์วาดเป็นเส้นโค้งพระจันทร์ครึ่งเสี้ยวหงายขึ้น ปรากฏบ่อยๆว่าปลายพระโอษฐ์จะยาวจรดขอบข้างพระพักตร์พอดี แนวพระอังสาเป็นแนวค่อนข้างตรง พระพาหา (ต้นแขน) ขวาองค์พระทิ้งตรงค่อยๆสอบลงมาเป็นพระกร ปลายพระกรคอดแล้วผายออกเป็นพระหัตถ์ ซึ่งมีลักษณะจับเข่านอก (หัวเข่าอยู่นอกมือเรียกว่าเข่านอก ถ้าหัวเข่าอยู่ในมือเรียกว่าเข่าใน) ส่วนพระพาหาซ้ายองค์พระค่อนข้างเฉียงออกเล็กน้อย แล้วลากลงมาวกหักเข้าเป็นพระกรซึ่งมีลักษณะเป็นโค้งขอเบ็ด พระอุระกว้างแต่แคบ (หมายเหตุ - ช่วงหัวไหล่และซอกรักแร้กว้าง) พระอุทรติดบางๆแลดูจะกลืนหายไปกับพื้น ตรงพระอุระมีเส้นจีวรพาดเฉียงปลายแทงเข้าไปในซอกแขน ส่วนด้านบนเชื่อมกับไรพระศก ถัดมาเป็นเส้นสังฆาฏิเป็นลำตรงปลายใหญ่เล็กน้อย ยอดสังฆาฏิเชื่อมต่อกับปลายพระกรรณซ้ายองค์พระ หัวไหล่ขวาองค์พระค่อนข้างมน หัวไหล่ซ้ายองค์พระค่อนข้างเชิดขึ้น เพราะมีปื้นเนื้อล้นพุ่งเฉียงออกไป ลำพระบาทขวาองค์พระเป็นลำเล็ก แยกส่วนเห็นเป็นส่วนพระชงฆ์กับส่วนพระบาทชัดเจน สำหรับพระบาทซ้ายนั้นเป็นลำหนาคล้ายกับพิมพ์เข่าตรง -- (หมายเหตุ - พุทธลักษณะของพระนางพญา วัดนางพญาที่เขียนในนิตยสารพระเครื่องต่างๆมักจะนำมาจากหนังสือพระนางพญา ของตรียัมปวาย) ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------- การนำพระวางเปรียบเทียบกับพระแท้องค์จริงหรือรูปภาพพระแท้จะได้ความแน่นอน ความชัดเจนและความเข้าใจดีกว่าใบเซอร์ติฟิเกต เพราะรูปร่างลักษณะของพระองค์จริงและภาพถ่ายจะคงรูปเหมือนเดิมเสมอ ไม่เปลี่ยนไปตามความจำและลืมของสมอง ตามความคิดเห็นและคำพูดที่อาจแปรเปลี่ยน ผลที่น่าพอใจอีกอย่างหนึ่งคือ เมื่อไม่เกี่ยวกับคนย่อมปราศจากอคติที่เกิดจากคน (อคติแปลว่า ความไม่เที่ยงธรรม การปฏิบัติที่ไม่ยุติธรรม ความลำเอียง หรือทัศนคติที่เอนเอียง) ---- สำหรับพระสมเด็จวัดระฆังและบางขุนพรหม จะสามารถเพิ่มความละเอียดในการพิจารณาได้อีกระดับหนึ่งคือการดูศิลปของหลวงวิจารณ์เจียรนัย การได้ดูและศึกษากับพระสมเด็จแท้องค์จริงจะเข้าใจเรื่องศิลปนี้ได้ดีเพราะเป็น objective และตรงที่สุด การศึกษาศิลปจากรูปภาพพระแท้ที่ถ่ายชัดและนำไปใช้ในการพิจารณาจะได้ผลดีอย่างแน่นอน เช่นในเรื่องโครงสร้าง พุทธลักษณะ ส่วนสัด ขนาดของแต่ละส่วน