พระสมเด็จบางขุนพรหมพิมพ์ใหญ่ พิมพ์คล้ายของวัดระฆัง แต่มีส่วนสัดอย่างหนึ่งที่ทำให้ทราบว่าเป็นแม่พิมพ์หนึ่งของวัดใหม่อมตรส รูปพระสมเด็จบางขุนพรหมพิมพ์ใหญ่แม่พิมพ์เดียวกันอยู่ในหนังสือ"เบญจภาคี" เล่มใหญ่ปกแข็งหน้า ๒๗๑ เล่มเล็กปกอ่อนหน้า ๔๕ (ในหนังสือพระสมเด็จฯ ของตรียัมปวายเขียนว่า -- การปราศจากคราบ -- พระของบางขุนพรหมบางองค์ จะมีเนื้อและผิวขาวบริสุทธิ์ ปราศจากคราบแม้แต่น้อย มีปรากฏทั้งชนิดผิวเรียบ และ ผิวฟู หรือมิฉะนั้นบางองค์ก็อาจจะมีคราบกรุจับอยู่เพียงเล็กน้อย ตรงแห่งใดแห่งหนึ่งเท่านั้น พระลักษณะนี้ส่วนมากจะเป็นเนื้อประเภทหนึกแกร่งจัดๆ อาจจะเป็นพระที่ได้รับการบรรจุเมื่อเนื้อแห้งสนิทแล้ว หรือมิฉะนั้นก็เป็นพระที่บรรจุไว้หลืบบัวหรือช่องเว้าต่างๆขององค์พระเจดีย์ คือมิได้จมฝังหรือกองไว้กับพื้นดินในกรุ) ------------ กรณีศึกษาพระนางพญา วัดนางพญา ----------- (ก)พระนางพญาโดยเฉพาะที่มีขนาดใหญ่ (เข่าโค้ง เข่าตรง อกนูนใหญ่ ) ในจำนวนพระเท่ากันจะพบพระหลายสีกว่าพระขนาดเล็ก (สังฆาฏิ อกนูนเล็ก เทวดา) มีสีทำนองเดียวกันกับสีของพระรอดวัดมหาวัน อาจารย์เชียร ธีระศานต์เขียนในหนังสือพระเครื่องสกุลลำพูนว่า ความร้อนมากหรือน้อยที่พระแต่ละองค์ได้รับในเวลาเผา ทำให้เกิดได้หลายสี ได้แก่ ๑.ความร้อนขั้นเกรียม สีน้ำตาลจนถึงดำสนิท ๒.ความร้อนขั้นอิฐสุก สีเหมือนอิฐที่ใช้ในการก่อสร้าง ๓.ความร้อนขั้นอิฐสุกดี สีแดงเข้มหรือแดงปนเหลืองเข้ม ๔.ความร้อนขั้นเผาจาน สีซีดลงมาทางเหลืองหรือเกือบขาว ๕.ความร้อนขั้นเนื้อละลาย สีเขียวเข้มขึ้น เป็นสีหินลับมีดโกนและสีหินครก --- **พระโรงงานจะมีสีคล้ายๆกันทั้งนั้นคือสีอิฐ** --- (ข)เอกลักษณ์อย่างหนึ่งของพระนางพญาวัดนางพญาคือ มีเส้นจีวรและเส้นสังฆาฏิที่ชัดเจน มีลักษณะเป็น "เส้น" ไม่ใช่เป็นแผ่นหรือปื้น คล้ายๆก้านไม้ขีดไฟหรือเส้นก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็ก ถ้าบริเวณหน้าอก ลำตัวและสีข้างเตียนโล่ง ไม่มีทั้งสองเส้นนี้ และไม่มีร่องรอยใดๆที่แสดงว่าเคยมี ตัดสินได้ว่าไม่ใช่พระของวัดนางพญา ถึงจะผุเปื่อยสึกมากอย่างไรก็ตามจะเห็นแนวเส้นหลงเหลืออยู่บ้าง โดยเฉพาะปลายเส้นจีวรที่แทงลงไปในซอกแขนขวา การสึกกร่อนจะน้อยเพราะอยู่ลึกลงไป แม้แต่พิมพ์ขนาดเล็ก เช่นพิมพ์อกนูนเล็ก ก็มีเส้นจีวรและเส้นสังฆาฏิที่ชัดเจน ถ้าสองเส้นนี้เบลอๆหรือบวมๆไม่ใช่พระของวัดนางพญา -------------------------------------------------------------------------------------------------- (จากหนังสือพระสมเด็จฯ ของตรียัมปวาย) ---- ทรายเงินทรายทอง คือ ผงตะไบ ของแผ่นเงินแผ่นทองซึ่งลงอักขระเลขยันต์และสูตรต่างๆสำหรับสร้างพระนั้น มักจะลงด้วยพระยันต์ ๑๐๘ คือ ประทุมจักร ๕ ภควัมบดี ๕ พระไตรสรณคม ๓ นวกุตรธรรม ๑ พระนราสภ ๕ พระจตุราริยสัจจ์ ๒ พระรัตนตรัย ๑ พระจักรสิโลก ๙ มงกุฏพระพุทธเจ้า ๑ พระบารมี ๓๐ ทัศ ๒ สุกิตติมา ๒ ปถมังพระเจ้าห้าพระองค์ ๕ องค์รักษ์ ๔ โสรสมงคล ๑ พระพุทธเจ้า ๒๘ พระองค์ ๒๘ ฆเฏสิ ๑ พระพุทธคุณ ๗ พระนวภา ๒๕ พระชฎามหาพรหม ๑ จตุโร ๑ และ นะ ปถัง ๑๔ คือ บังสมุทร นาคบาศก์ วชิราวุธ ทน กำจาย ปรีชาทุกทิศ ครอบจักรวาล บังไตรภพ บังเมฆา สะท้านดินไหว กำจัด ปิดอากาศ ล้อม แล้วเอามาผสมในเนื้อพระ จัดว่าเป้นอิทธิวัสดุทำนองเดียวกันกับผงใบลานเผา อีกทั้งเป็นสิ่งเพิ่มคุณค่าและซาบซึ้งของเนื้อขึ้นอีก ----- (หมายเหตุเพิ่มเติม -- ๑)นอกจากพระเบญจภาคีแล้ว พระบางกรุและบางชนิดก็มีผงตะไบเงินหรือผงตะไบทอง ๒)พระกรุโบราณแต่ละกรุแต่ละวัดอาจลงคาถาแผ่นเงินแผ่นทองต่างกัน ผสมมากหรือน้อยต่างกัน บางกรุมีแต่ผงตะไบเงินไม่มีผงตะไบทอง ๓)เป็นเรื่องอดีต คนรุ่นปัจจุบันไม่สามารถทำได้ ๔)การพบผงตะไบทองในพระองค์ใดก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นพระชนิดใดหรือวัดใด เป็นเรื่องที่น่ายินดี)