พระนางพญาองค์นี้ พระกรรณด้านบนถูกตัด เนื่องจากการตัดขอบชิดองค์พระ (พระกรรณยาว โค้งคล้ายบายศรี และมักจะถูกตัดปลายบนด้านใดด้านหนึ่ง หรือทั้งสองด้าน เป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งของพระนางพญา วัดนางพญา) จากหนังสือ"พระนางพญา" ของตรียัมปวาย พิมพ์อกนูนเล็ก -- ๑.พระอุระ (อก) แฟบแบนราบ ๒.เส้นจีวรเป็นเส้นเล็กปลายล้ำเข้าไปในซอกแขน ๓.เส้นสังฆาฏิโตไล่เลี่ยกับเส้นจีวร หรืออาจโตกว่าเล็กน้อย ๔.ลำพระบาทล่างโตไล่เลี่ยกัน พระสมเด็จวัดระฆังฯพิมพ์ใหญ่ องค์นี้มีการยุบและหดตัวของหลายส่วนที่ไม่ปกติ คาดว่าปูนค่อนข้างเหลว ไม่หมาดพอดี ด้านหลังมีรอยหนอนด้นหนึ่งแนว (รอยหนอนด้นเป็นรูเดี่ยวเรียงกันไป) รูปพระพิมพ์ใหญ่แม่พิมพ์เดียวกันอยู่ในหนังสือ'เบญจภาคี' เล่มใหญ่ปกแข็งหน้า ๖๑ เล่มเล็กปกอ่อนหน้า ๗๕ พระสมเด็จบางขุนพรหม พิมพ์ทรงเจดีย์ แม่พิมพ์นี้พระพักตร์ค่อนข้างกลมและใหญ่ ผิวเดิมบางและผุเปื่อยออกเกือบหมดทั้งด้านหน้าและหลัง ดวงหรือวงขาวๆคือผิวเดิมที่เหลืออยู่ แต่ผิวที่เหลือนี้มีสภาพกร่อนมากแล้ว ในกรณีเช่นนี้คราบต่างๆที่ติดอยู่บนผิวจะพลอยหลุดออกไปด้วย ผิวเนื้อใหม่ที่เกิดมาแทนที่ผิวเดิมมีลักษณะไม่เรียบ ค่อนข้างขรุขระ รูปพระบางขุนพรหมแม่พิมพ์เดียวกันอยู่ในหนังสือ'เบญจภาคี' เล่มใหญ่ปกแข็งหน้า ๒๙๓ เล่มเล็กปกอ่อนหน้า ๖๙ ------ Tip สำหรับผู้เริ่มศึกษาและแสวงหาพระสมเด็จฯ ---- "ภาพโดยรวมของพิมพ์" ---- (๑)จากหนังสือ'พระสมเด็จฯ' ของตรียัมปวาย --- พระสมเด็จวัดระฆังฯมี ๕ พิมพ์ทรงได้แก่ พิมพ์ทรงพระประธาน(พิมพ์ใหญ๋) พิมพ์ทรงเจดียื พิมพ์ทรงฐานแซม พิมพ์ทรงเกศบัวตูมและพิมพ์ทรงปรกโพธิ์ --- พระสมเด็จบางขุนพรหมมี ๙ พิมพ์ทรงดังนี้ ห้าพิมพ์ทรงแรกเหมือนกันกับของวัดระฆังฯ พิมพ์ทรงที่มีเฉพาะของวัดใหม่อมตรสได้แก่ พิมพ์ทรงเส้นด้าย พิมพ์ทรงสังฆาฏิ พิมพ์ทรงฐานคู่และพิมพ์ทรงเศียรบาตรอกครุฑ ในคราวเปิดกรุอย่างเป็นทางการพ.ศ.๒๕๐๐ ได้พบเพิ่มอีกหนึ่งพิมพ์ทรงคือ พิมพ์ทรงไสยาสน์ (๒)ในหนังสือ'พระสมเด็จฯ'ได้แบ่งคำบรรยายออกเป็น ๒ หัวข้อใหญ่คือ ก)ลักษณะทางพิมพ์ทรง ข)การจำแนกแบบพิมพ์ (หมายเหตุเพิ่มเติม -- เป็นกลุ่มของแม่พิมพ์ที่มีลักษณะบางอย่างเด่นชัดคล้ายกัน เช่น แบบพิมพ์ของพิมพ์ทรงพระประธาน มีดังนี้ แบบพิมพ์เขื่อง แบบพิมพ์โปร่ง แบบพิมพ์ชะลูด แบบพิมพ์ป้อม แบบพิมพ์สันทัดและแบบพิมพ์ย่อม ซึ่งจะทำให้สังเกตและจำได้ง่ายขึ้น) (๓)ลักษณะทางพิมพ์ทรง --- ยกตัวอย่างของพิมพ์ทรงพระประธาน ซึ่งมีคำอธิบายละเอียดมากกว่าของทุกพิมพ์ทรง แบ่งเป็น ๗ หัวข้อได้แก่ พุทธลักษณะ ฐาน ซุ้ม พื้นผนังคูหา สัณฐานทรงกรอบ พื้นที่ชายกรอบ มิติกว้าง สูงและหนา (๔)หมายเหตุเพิ่มเติม -- สิ่งที่เป็นโครงสร้างหลักได้แก่ พุทธลักษณะ ฐานและซุ้ม (๕)ในแต่ละโครงสร้างมีรายละเอียดที่จำเป็นต้องดู เช่น เมื่อดูพุทธลักษณะจะดู พระเกศ พระศิระและพระพักตร์ พระกรรณ พระศอ พระอังสา ลำพระองค์ พระหัตถ์ และพระเพลาหรือหน้าตัก ---- การศึกษารายละเอียดนี้แต่ละคนอาจจะศึกษาให้มากกว่าตำรา และสรุปเป็นข้อมูลความรู้ของตนเอง (๖)ทั้งการดูโครงสร้างและรายละเอียดต่างๆจะพบศิลปการออกแบบแฝงอยู่ การพิจารณาศิลปการออกแบบและการแกะทำแม่พิมพ์มีเฉพาะพระสมเด็จวัดระฆังฯและบางขุนพรหมที่สร้างในระหว่างพ.ศ.๒๔๐๙ - ๒๔๑๕ เท่านั้น พระสมเด็จกรุอื่นหรือวัดอื่นไม่มีการพิจารณาเรื่องศิลป เมื่อได้ดูพระแท้องค์จริง หรือรูปภาพพระแท้จำนวนมาก เกิดความคุ้นตา จะสังเกตเห็นได้ถึงศิลปนั้น การดูศิลปครอบคลุมเหนือขึ้นไปอีกระดับหนึ่งจากการดูโครงสร้างและรายละเอียด (๗)คำบรรยายเรื่องพิมพ์และเนื้อในหนังสือ'พระสมเด็จฯ'หมายถึงลักษณะของพิมพ์และเนื้อของทั้งสองวัดคือวัดระฆังฯกับวัดใหม่อมตรส หลักฐานยืนยันอย่างหนึ่งคือ พระสมเด็จบางขุนพรหมที่ได้จากการเปิดกรุพ.ศ.๒๕๐๐ มีพิมพ์และเนื้อคล้ายของพระสมเด็จวัดระฆังฯที่มีการเล่นหามาก่อนหน้านั้น รวมทั้งพระสมเด็จบางขุนพรหมที่มีการลักลอบเจาะพระเจดีย์ และพระสมเด็จบางขุนพรหมที่ได้จากวิธีการที่เรียกว่า ตกเบ็ดพระที่วางอยู่บนพื้นภายในพระเจดีย์ ซึ่งตรียัมปวายได้ข้อมูลของพระและนำมาเขียนในหนังสือพระสมเด็จฯ ที่พิมพ์ในพ.ศ.๒๔๙๕ ก่อนการเปิดกรุ ๕ ปี หมายความว่าข้อมูลในหนังสือฯ(๒๔๙๕)และข้อมูลของพระที่ได้จากการเปิดกรุ(๒๕๐๐)ตรงกัน ------------------------ ข้อสังเกต (ก)คำบรรยายลักษณะต่างๆของพิมพ์ในหนังสือ'พระสมเด็จฯ'มี ๙๘ หน้า มากกว่าและละเอียดกว่าในหนังสือและตำราทุกเล่ม (ข)การสร้างพระสมเด็จฯในคราวนั้นเป็นโครงงาน (project) ในการสร้างพระเครื่องที่ใหญ่มากคราวหนึ่ง ระยะเวลาการสร้างยาวนานถึง ๖ ปี มีถึง ๙ + ๑ พิมพ์ทรง และมีจำนวนแม่พิมพ์กว่า ๒๐๐ แม่พิมพ์ (ค)เมื่อเปรียบเทียบกับอุตสาหกรรมในสมัยนี้บางอย่าง เช่น การผลิตเสื้อผ้า มีลักษณะ ๓ อย่างคล้ายกันดังนี้ -- ๑)โรงงานที่ผลิตเสื้อขนาดใหญ่จะผลิต เสื้อเชิร์ต เสื้อฮาวาย เสื้อโปโล เสื้อซาฟารี ฯ เสื้อมีหลายอย่าง พระสมเด็จฯมีหลายพิมพ์ทรง -- ๒)สำหรับเสื้อแต่ละอย่างเช่นเสื้อเชิร์ต มีการออกแบบในแต่ละรุ่น(โมเดล)ต่างกัน เช่น กระเป๋าใบเดียว สองใบ ปกสั้น ปกยาว เอวตรง เอวเว้า(รัดรูป) เป็นต้น เปรียบได้กับแต่ละแม่พิมพ์ของหนึ่งพิมพ์ทรงซึ่งมีลักษณะบางอย่างต่างกัน เช่น พระพักตร์ของพิมพ์ทรงพระประธานมี ๔ แบบได้แก่ แบบผลมะตูม รูปไข่ เสี้ยมและป้อม พระเกศมี ๓ แบบได้แก่ แบบปลี แบบเรียวและแบบเกศทะลุซุ้ม -- ๓)เสื้อเชิร์ตแต่ละโมเดล(รุ่น)มีหลายขนาดคือ XL L M และ S พระสมเด็จฯก็มีหลายขนาดเหมือนกัน เท่าที่ได้พบมี ใหญ่ กลาง เล็ก ยังพบที่มีขนาดเล็กกว่าหรือใหญ่กว่าปกติที่เห็นทั่วไป (แต่มีน้อยมาก) แม่พิมพ์ของพิมพ์ใหญ่ที่อาจเรียกว่าเป็นรุ่นหรือโมเดล ที่สังเกตเห็นเช่น แม่พิมพ์ขององค์เสี่ยดม แม่พิมพ์ของโมเดลนี้มีใหญ่ กลาง เล็ก (ง)เมื่อศึกษาแม่พิมพ์ใดแม่พิมพ์หนึ่ง หรือแม้แต่องค์ที่เคยเห็น ไม่จำเป็นว่าจะมีโอกาสได้พบแม่พิมพ์ที่ได้ศึกษานั้น อาจพบแม่พิมพ์อื่น หรือพิมพ์ทรงอื่น หรือขนาดอื่น ซึ่งต้องอาศัยการดูโครงสร้าง ศิลปการออกแบบกับการแกะ และปูน - เฉพาะปูนไม่รวมมวลสาร (จ)เรื่องที่ลึกซึ้งขึ้นไปอีกคือ concept ของการออกแบบ ซึ่งเกิดจากความชอบ ความพอใจ ความถนัด และการเรียนรู้ของผู้ออกแบบ ------------------------------------------------------------------------------------------ วิทยาศาตร์ ตำนาน และประวัติศาสตร์ไม่มีข้อมูลในเรื่องพิมพ์ ที่จะสามารถใช้ในเวลาดูพระ คือไม่มีเลย