พระปรัศว์ (สีข้าง) ซ้ายของพระนางพญาพิมพ์เข่าโค้งเป็นจุดสังเกตที่สำคัญมากจุดหนึ่ง พระสมเด็จ พิมพ์ทรงขนาดใหญ่ วงพระพาหา(วงแขน)ใหญ่ ฐานซุ้ม (ใต้ฐานล่าง) เป็นเส้นเล็ก ลงรักและรักหลุดออกมากแล้ว (พระพิมพ์ใหญ่แม่พิมพ์เดียวกัน ในหนังสือเบญจภาคี เล่มใหญ่ปกแข็งหน้า ๕๓ เล่มเล็กปกอ่อนหน้า ๖๗) Pra nangphya wat nangphya pim kaokong. Pra somdej wat rakang pim yai (prasomdet). Pra kamphaeng sumkor pim yai.----- เรื่องเหนือธรรมชาติ supernatural (อีกมิติหนึ่งของโลก) -- สุภาพสตรีชาวสุโขทัยท่านหนึ่งปัจจุบันอยู่ที่พิษณุโลก ได้ไปอยู่ที่เมืองพิตส์เบิร์ก สหรัฐอเมริกาตั้งแต่ยังเด็ก (ป.๓ ท่องสูตรคูณได้) เรียนจบปริญญาเอก แพทย์ศาสตร์ ที่เพนซิลเวเนีย (สอบเข้าเรียนได้ที่หนึ่ง และได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง) เมื่อเอารูปให้ดูและถามว่าเคยเห็น รู้จักคนในรูปนี้หรือไม่ คำแรกที่พูด พระเอกา พินิจดูอีกครั้งหนึ่งแล้วบอกว่าเป็นพระนเรศวร พระเอกาทศรถและพระนเรศวรมีใบหน้าคล้าย ๆ กัน พระนเรศวรดำ พระเอกาทศรถขาว ในสามพี่น้องพระสุพรรณกัลยาฉลาดที่สุด ถามถึงรูปร่างของพระนเรศวร ตอบว่า ร่างใหญ่ สง่างาม สูงกว่า ๑๗๐ ซม.แต่ไม่ถึง ๑๘๐ ซม. ถามว่าเคยคุยกับพระนเรศวรหรือไม่ ตอบว่า เคย พระนเรศวรเรียกตนว่า 'ภคินี' ตอนแรกที่พบกันจะก้มลงกราบ แต่พระนเรศวรไม่ยอมให้กราบและพูดว่าพระภคินีของข้า จะเป็นบาปแก่ตัวข้า ถามว่าสมเด็จพระนเรศวรท่านเป็นคนอย่างไร ใจดีหรือไม่ ตอบว่า เป็นคนค่อนข้างจะเอาจริงเอาจัง คอยดูแลคนในสมัยของท่านที่มาเกิดและอยู่ที่พิษณุโลก (พระบรมวงศานุวงศ์ พระญาติ ข้าราชบริพาร ทหาร) ถามว่ารูปนี้เหมือนมากหรือไม่ ตอบว่า เหมือน ในเวลาออกศึกผมจะยาวและมวยผม (มีผู้เขียนในหนังสือเล่มหนึ่งว่า นักรบสมัยโบราณถือเคล็ดไม่ตัดผมในเวลาออกรบ) ในเวลาปกติตัดผมสั้นแบบชายไทยโบราณ (ทรงผมแบบที่เห็นที่อนุสาวรีย์ รูปหล่อ) ผู้ถูกถามถามว่า เอารูปมาจากไหน ตอบว่า เป็นรูปหน้าปกหนังสือเล่มหนึ่งของสำนักค้นคว้าทางวิญญาณ --- สุภาพสตรีท่านนี้ไม่เคยเรียนประวัติศาสตร์ไทย ไม่รู้จักคำว่า 'ภคินี' มาก่อน --- (มีตำนานหนึ่งว่า พระวิสุทธิกษัตรีย์ พระมารดาของสมเด็จพระนเรศวร เป็นผู้สร้างพระนางพญา วัดนางพญา) ----- หมายเหตุ - รูปนี้วาดโดยอาจารย์ลาวัณย์ (ดาวราย) อุปอินทร์ ศิลปินแห่งชาติ สาขาทัศนศิลป (จิตรกรรม) ในราวปีพ.ศ.๒๕๑๐ ร่วมกับอาจารย์ศรีเพ็ญ จัตุทะศรี แห่งสำนักค้นคว้าทางวิญญาณ ในการเข้าสมาธิอาจารย์ศรีเพ็ญสามารถติดต่อกับเหล่าโอปปาติกะและเทพเบื้องบนได้ อาจารย์ลาวัณย์เขียนรูปตามคำบอกของอาจารย์ศรีเพ็ญถึงรูปลักษณะของแต่ละส่วนที่เห็นในสมาธิ