พระนางพญา ดินบางส่วนละลายกลายเป็นสีเทา (จากหนังสือพระนางพญา ของตรียัมปวาย - พิมพ์เข่าตรง -- ลำพระพาหา (ลำแขน) ของพิมพ์เข่าตรงจะชิดกับลำพระองค์ (ลำตัว) มากกว่าในพิมพ์เข่าโค้ง ทั้งด้านซ้ายและด้านขวา) พระสมเด็จ ฯ แม่พิมพ์นี้วงพระพาหา (วงแขน) เล็ก ลำพระองค์จึงดูสั้นกว่าของแม่พิมพ์อื่น มีรอยแปรงปัดเอารักออกทางซ้ายของพระ รูปที่ ๗ ผิวเดิมที่เหลืออยู่ สีเข้มกว่าและเรียบกว่า (พระพิมพ์ใหญ่แม่พิมพ์เดียวกัน - ในหนังสือเบญจภาคี เล่มใหญ่ปกแข็งหน้า ๔๑ เล่มเล็กปกอ่อนหน้า ๕๕ ) Pra nangphya wat nangphya pim kaotrong. Pra somdej wat rakang pim yai (prasomdet). Pra suphan (metal) wat mahathat pim nargare. ---- Tip สำหรับผู้เริ่มศึกษาพระสมเด็จฯ -- ศิลปที่สวยงามของพระสมเด็จฯ -- ความสวย ความงามของพระสมเด็จ ฯ มี ๒ ลักษณะได้แก่ ๑.พระองค์นั้นติดพิมพ์ชัด การตัดขอบดีได้สมดุลย์ การยุบ แยก ย้วยมีน้อย ไม่แตก หักและบิ่น แขวนน้อยหรือไม่เคยมีการแขวน สภาพเดิมๆ โดยรวมคือมีสภาพดี สมบูรณ์ เป็นคุณสมบัติที่ใช้ตัดสินในการประกวดพระ ๒.ความงามในด้านศิลป คือออกแบบได้สวยงาม สัดส่วนต่างๆพอเหมาะ สำหรับคนทั่วไปที่ไม่มีความรู้ในทางศิลป เมื่อพบเห็นพระสมเด็จ ฯ แท้ย่อมนึกคิดได้ทันทีว่า "พระสมเด็จ ฯ แท้เป็นพระที่สวย" ในนิตยสารพระสมัยก่อนมักจะมีผู้เขียนยกย่องว่า พระสมเด็จ ฯ แท้เป็นพระที่มีความงดงามยิ่ง ออกแบบโดยผู้ที่มีความรู้ความสามารถในทางศิลปสูง หาพระชนิดอื่นมาเทียบความงามได้ยาก ดังนั้น ถ้าพบพระสมเด็จองค์ใดที่มีรูปทรงไม่สวยงาม สัดส่วนต่างๆไม่เหมาะไม่สมกัน ลักษณะและขนาด(กว้าง ยาว ลึก)ของส่วนต่างๆดูแล้วขัดตา ผิดแผกไปจากปกติ เช่น ความเอียง องศาของมุมแหลม มุมป้าน ยุบ โด่ง กระเดิด มน คด ลีบ อวบมาก ฯ สามารถพิจารณาได้ว่า พระองค์นั้นไม่ใช่พระสมเด็จ ฯ แท้แบบสากลนิยม ค่านิยมย่อมน้อย เป็นความไม่ยากที่จะคัดแยกพระแท้กับพระปลอม (แบบกว้าง ๆ) โดย พิจารณาจากความสวยงามของรูปทรงของพระ ยิ่งรูปทรงไม่สวยงามมาก (ขี้เหร่) ยิ่งง่ายที่จะคัด (เป็นรายการดูพระที่ไม่ยากเพียงอย่างเดียวในเรื่องพระสมเด็จ ฯ) ถ้าศึกษาจนรู้รายละเอียดของแต่ละส่วน (ซึ่งมีมากจุดและมากอย่างกว่าเรื่องตำหนิ) แสดงว่าเริ่มมีศักยภาพที่จะดูพิมพ์พระได้ ทั้งนี้ต้องประกอบด้วยการฝึกดูให้มีความแม่นยำไม่ผิดพลาด -------------- "พระสมเด็จ ฯ แท้ทุกพิมพ์ทรงเป็นพระที่สวยงาม"