15996602 ทัณฑ์รักเชลยซาตาน ฟ้าดุษฎี

ทัณฑ์รักเชลยซาตาน ฟ้าดุษฎี
หนังสือมือสอง สภาพ 99% ห่อปกพลาสติกเรียบร้อย

ท่ามกลางสายฝนกระหน่ำและพายุที่พัดกระโชกนำความเหน็บหนาวมาสู่กายสาว
นั่นคือครั้งแรกที่ ‘พิมรภัส’ ถูกสัมผัสด้วยฝ่ามือหยาบกร้านของบุรุษเพศ
อกอวบนุ่มเบียดแนบไปกับแผงอกบึกบึน... รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นและปลอดภัยเมื่ออยู่ในอ้อมแขนแข็งแกร่งของเขา...
จนแทบจะปล่อยกายใจให้กระเจิดกระเจิงไปตามความร้อนเร่าของอารมณ์
หากในวันที่หล่อนค้นพบว่า ผู้ชายคนนั้น... มหาเศรษฐีเจ้าของไร่แสงตะวัน คนที่บิดาฝากฝังหล่อนเอาไว้ก่อนสิ้นลมหายใจ
แท้ที่จริงคือซาตานหนุ่มไร้หัวใจ... สิ่งที่เขาห่วงใยก็มีแต่ชื่อเสียงหน้าตาและผลประโยชน์ของตัวเองเท่านั้น
ทว่ามันก็สายเกินกว่าที่หล่อนจะถอนหัวใจจากเขาเสียแล้ว... ลำพังแค่ความรู้สึกน่าสมเพชที่คิดว่าชายหนุ่มมีใจให้
ยังไม่ทำให้พิมรภัสเสียใจเท่ากับการรู้ว่าตนสูญเสียไร่อันเป็นมรดกผืนสุดท้ายที่บิดาทิ้งไว้ให้แก่เขา
และหล่อนก็จะขอทำทุกวิถีทางเพื่อรักษามันเอาไว้ ไม่ให้ตกอยู่ในมือของปีศาจร้ายผู้เห็นแก่ตัว
‘ภูริช’ ไม่เคยปรารถนาจะเป็นเจ้าของโฉนดไร่กล้วยหอมอันไร้ค่าที่มีแต่ภาวะขาดทุนเลยสักนิด
ทว่า... เมื่อความหวังดี ความช่วยเหลือของเขากลับถูกผู้ที่เป็นทั้ง ‘ลูกหนี้’ และ ‘คนในปกครอง’ เหยียบย่ำ
คนอย่างเขาไม่ยอมถูกทำร้ายจิตใจฟรีๆ สิ่งที่ได้ลงทุนลงแรงไปจะต้องถอนทุนคืนพร้อมกับคิดดอกเบี้ยอย่างเจ็บแสบและสาสม
แน่นอนว่ามันจะไม่จบลงแค่การบังคับให้หล่อนเป็นนางบำเรอแค่บนเตียงเหมือนในนิยายดาดๆ
แต่ชายหนุ่มจะตักตวงความสดสาว ความหอมหวานจากหล่อนให้สุขสมและซ่านสะท้านจนแทบสำลัก
ในทุกเวลา! ทุกสถานการณ์! และทุกสถานที่! นี่แหละจึงจะสมกับเป็นทัณฑ์สำหรับคนแพศยา! สารเลว! ทรยศ!
เสียงฟ้าผ่าดังตามมาอีกระลอก อ้อมแขนแข็งแรงโอบกอดเอาไว้เพื่อช่วยปลอบขวัญในทันที
หญิงสาวซุกตัวเข้าไปหาอย่างไม่รู้ว่าการกระทำแบบนั้นเท่ากับเป็นการปลุกเร้าความเป็นบุรุษเพศที่เพิ่งนิ่งสงบให้ตื่นตัว
ภูริชมีปฏิกิริยาตอบสนองอย่างรวดเร็ว นิ้วเรียวแข็งเชยคางมนขึ้น ตาสองดวงสบประสานกันชั่วขณะ
“ไม่นะ ไม่...”
เสียงหวานร้องห้ามแค่เพียงในใจ เพราะปากนั้นถูกปิดกั้นแน่นหนา
พิมรภัสตัวอ่อนปวกเปียกแทบจะยืนไม่อยู่ คล้ายลมหายใจของตัวเองโดนสูบเอาไปจนหมด
แต่ความอุ่นวาบจากปากหยักนั้นกลับทำให้รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
หล่อนจึงเผยอปากรับจุมพิตแสนสวาทของเขาอย่างลืมตัว
มือไวเท่าความคิด... ชายหนุ่มตวัดอ้อมไปด้านหลังปลดตะขอบราเซียร์ตัวสวยออกอย่างรวดเร็ว
เปรี้ยงงง!!
เสียงฟ้าร้องดังขึ้นอีกครั้ง
ปลุกให้พิมรภัสซึ่งกำลังอยู่ในอาการอ่อนระทวยเคลิบเคลิ้มต้องตื่นจากภวังค์ทันที
มือบางรีบผลักแผงอกกว้างนั้นออกห่าง
แล้วตวัดฝ่ามือเล็กๆฟาดเพียะ! เข้าไปที่ใบหน้าของเขาเต็มแรง
“คนเลว!!!”
“หึๆ” แทนที่จะโกรธ แต่ภูริชกลับหัวเราะอย่างรื่นรมย์
รู้สึกว่าตบนั้นช่างคุ้มกับความหอมหวานที่เขาได้รับ

กลับไปที่หน้าประกาศหลัก