รายละเอียด :
“เรามีเรื่องต้องคุยกัน”
คำพูดสั้นๆ ของคริสทอสดึงความคิดให้กลับมาสู่ปัจจุบัน ท่าทางหยิ่งยโสของเขา เธอกลับมองว่า มันคือเสน่ห์ที่ดึงดูดเธอให้หลงใหล ใครว่า เธอพูดเล่นกันล่ะ!
ผู้ชายคนนี้รู้ดีว่า ตัวเองต้องการอะไร ซึ่งช่างแตกต่างกับบรรดาเหล่าผู้ชายจืดชืดที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ที่วันๆ คิดได้ แต่เพียงว่า ในคืนวันศุกร์จะไปทานอาหารเย็นที่ไหนดี
“ได้ค่ะ ” เธอตอบ
คริสทอสเลิกคิ้วมาที่เธอแล้วหันไปอีกด้าน “เราขออนุญาตใช้ห้องของคุณได้หรือเปล่าครับ คุณแอนดริวส์”
คารินหน้าแดงเมื่อโดนคริสทอสจ้องมอง เอวาคิดว่า ไม่ง่ายนักที่จะเห็นหญิงสาวผู้ที่เป็นถึงศาสตราจารย์จะเกิดอาการเช่นนี้ได้ หล่อนลุกยืนขึ้นแล้วเดินไปยังประตูพร้อมส่งรอยยิ้มอันเป็นมิตรให้แก่คริสทอส
“ได้ค่ะ และถ้าเป็นไปได้กรุณาเรียกดิฉันว่า คาริน”
หลังจากบานประตูวอลนัทค่อยๆ เลื่อนลงพร้อมเสียงปิดประตูดังขึ้น คริสทอสยังคงไม่พูดอะไร บรรยากาศภายในห้องจึงเงียบสงัด เอวาพยายามหาเรื่องมาคุย แต่ทุกคำที่วนเวียนอยู่ในหัวสมองนั้นล้วนเป็นเรื่องไม่น่าสนใจทั้งสิ้น
จนในที่สุดเมื่อเธอชำเลืองมองเขาก็พบว่า เขายังไม่ได้ขยับตัวไปไหนเลย “เอ่อ...คุณมาที่นี่ทำไมคะ ”
“ผมมาทวงทายาทของเธอาคิส”
ทั้งหมด 0 ความคิดเห็น
