รายละเอียด :
เมื่อสาวนักเขียนนวนิยายเซ็กซี่กลับมาเจอหวานใจวัยสาวรุ่น และตอนนี้เขาเป็นสารวัตร
“คุณจะย้ายกลับมาอยู่ในเมืองนี้งั้นเรอะ” เขากวาดสายตามาตามเรือนร่างระหงก่อนตวัดกลับไปที่ดวงหน้าเธอกะทันหัน มอลลี่นึกเสียใจที่วันนี้เธอ แต่งตัวไม่น่าประทับใจเท่าไหร่เลย
มอลลี่กวาดสายตาไปทั่วเรือนร่างกำยำของเขาบ้าง เธอจะต้องโกนขนขาแล้วล่ะไม่ว่า มันจะหนาวบรึ๋ยแค่ไหนก็ตาม
“ แต่คุณทำงานในเดนเวอร์ไม่ใช่เหรอ” เขาถามขึ้นในที่สุด
ดวงหน้าคร้ามคมดูเรียบเฉยใสซื่อ แต่มอลลี่ไม่หลงกลหรอก เบนเป็นเพื่อนสนิทของพี่ชายเธอ เขาต้องคุ้นเคยกับคำถามคาใจเกี่ยวกับอาชีพของเธออยู่แล้ว
หญิงสาวส่งยิ้มให้กับดวงตาสีน้ำตาลคมเข้มคู่นั้นแล้วขยิบตา “ไม่ต้องมาหลอกถามให้ยากเลยค่ะ คุณสารวัตร” เขาเลิกคิ้วทั้งสองข้างอย่างสับสนราวกับเป็นการทักท้วงอย่างเงียบงัน แต่เธอไม่ตกหลุมพรางง่ายๆ หรอกย่ะ “พูดถึงเรื่องงานแล้วฉันก็นึกขึ้นได้ ยินดีด้วยนะคะ ที่ได้เป็นสารวัตรเร็วขนาดนี้”
เบนผงกศีรษะรับ “ไม่มีใครอยากได้งานนี้ต่างหากล่ะ”
“แหม ไม่ต้องมาถล่มตัวเลยค่ะ คุณจะทำตัวดีเลิศประเสริฐศรีไม่มีที่ติไปถึงไหน” อุ๊ย! เธอหลุดปากเรื่องนี้ทำไมเนี่ย
เบนหน้าแดงซ่านอีกครั้ง ก่อนที่เธอจะหน้าแดงระเรื่อขึ้นบ้างเมื่อตระหนักว่าเขากำลังคิดถึงอะไร ภาพที่ผุดขึ้นทำให้ความร้อนผ่าวแผ่ซ่านจากดวงหน้าลงไปทั้งเรือนร่างอรชร
“เอ่อ...” เบนยื่นมือออกมา เมื่อเธอยื่นมือไปรับ เขาก็จับมือเธอเขย่าเร็วๆ อย่างเป็นทางการ “ยินดีต้อนรับกลับมานะ มอลลี่ แล้วค่อยเจอกันนะ” ก่อนที่เธอจะทันตอบ เขาก็จ้ำอ้าวจากไปเสียแล้ว ประตูร้านขายของปิดลงจนภาพอันน่าทึ่งนั้นหายลับไปจากสายตา