รายละเอียด :
เขาเป็นชายร่างสูง สูงมาก ไหล่กว้าง ไม่ยิ้มแย้ม ก็ใช่ว่า ตอนนี้จะเป็นเวลาหรือสถานที่จะมาสรวลเสเฮฮา แต่มีอะไรบางอย่างในสายตาคมเฉียบที่ชวนให้อึดอัด
หญิงสาวนึกไม่ออกว่าพ่อหรือแม่เคยพูดถึงใครนามสกุลสตีด ทำไมเพื่อนเก่าคนนี้ผู้ที่อยู่อีกฟากฝั่งของมหาสมุทรถึงได้ส่งลูกชายมาเอาตอนนี้ ...ดูน่าแปลกชะมัด
“พ่อของฉันกับคุณพ่อของคุณเป็นเพื่อนกันเหรอคะ ” หญิงสาวถามอย่างระมัดระวังคำ “ขอโทษเถอะนะคะ แต่ฉันจำชื่อไม่ได้จริงๆ ”
“ไม่มีเหตุผลที่คุณควรจำได้หรอกครับ ” ร่างใหญ่โตมีท่าเหมือนสบายๆ แต่ก็ยังลดความแข็งกร้าวหรือพลังงานแผ่กระจายออกมาไม่ได้อยู่ดี “พ่อของคุณกับของผมโตมาด้วยกัน แต่พ่อผมจากที่นี่ไปอยู่อเมริกาตั้ง แต่อายุยี่สิบต้นๆ ครับ ”
สำเนียงพูดของเขาเหมือนคนอเมริกันแบบขี้เกียจ...พูดยานคางหน่อยๆ ชนิดดูมีเสน่ห์เวลาเห็นบนจอทีวี ถึงแม้จะไม่มีความอบอุ่นเป็นกันเอง แต่ก็ยังมีเสน่ห์น่าฟัง เมรี่แอนให้สงสัยว่า ทำไมชายแปลกหน้าคนนี้ถึงไม่ชอบเธอ เพราะเธอรู้ว่า เขาไม่ชอบแน่ๆ มันอยู่ในกิริยาท่าทาง อยู่บนใบหน้า...
และมากสุดคือตาเย็นชาแข็งกระด้างคู่นั้น..
ทั้งหมด 0 ความคิดเห็น
