รายละเอียด :
ฉากแรกระหว่างเขากับเธอหาความประทับใจไม่ได้
แต่ฉากที่สองกลับลืมไม่ลง
หญิงสาวยืนนิ่งงันยั๊วะสุดๆ ตอนที่น้ำคลำดำสกปรกเย็นๆ หยดไหลตามเสื้อโค้ทสีน้ำตาล เปลี่ยนรองเท้าคู่แพงหูฉี่สีเข้ากันเป็นสีคล้ำเสียยิ่งกว่าพื้นคอนกรีต
โซฟีสบถเสียงดังสนั่น
ไม่ใช่แค่ครั้งเดียวด้วย สามครั้ง ในแบบกระเด็นสาดใส่อย่างแรง แต่ละครั้งก็ยิ่งโหมความโมโหจนพูดแทบไม่ออก
หญิงสาวหรี่ตามองตามรถ แล้วก็นึกพอใจ แต่แปลกใจหน่อยๆ ที่รถเวรกรรมคันนั้นชะลอความเร็วลง จากนั้นก็หยุดที่ข้างทางเท้า
โดยไม่ต้องรีรอ โซฟีจ้ำเท้าเข้าหาด้วยหัวใจที่เต้นแรงเต็มไปด้วยความโกรธอย่างที่สุดจนลมหายใจหอบหั่กๆ
สิ่งที่อยากทำสิ่งเดียวตอนนี้ก็คือ ใครก็ตามในรถนั่นจะต้องได้รับบทเรียนลืมไม่ลงแน่
ทั้งหมด 0 ความคิดเห็น
