ตะกรุดลงถมคู่ชีพ พ่ออาจารย์พล

อาจารย์พ่อเล่าว่า ในสมัยก่อนนั้นหลวงปู่เอี่ยม วัดหนัง เวลาท่านลงตะกรุดจะไม่ได้สักเเต่จารเสร็จม้วนเเล้วเสกจบ แต่ท่านจะลงเเบบลงถมคือลงเสร็จก็เอาลูกเหล็กถูลบให้เรียบเเล้วก็ลงใหม่ ดังนั้นถ้าเราจะทำของสงเคราะห์ใครเขาเราก็ควรจะยึดหลักครูบาอาจารย์ในอดีต เราไม่ได้มีคุณธรรมเหนือกว่าท่านไม่ได้เก่งเกินท่าน เราอาศัยพุทธบารมีของพระพุทธเจ้าเเละพระพุทธศาสนาเช่นกัน ดังนั้น จะทำอะไรให้เค้าใช้เเขวนคอก็ควรจะคิดให้หนักให้มีคุณภาพไม่ดีกว่าก็เสมอด้วยครูบาอาจารย์ในอดีตที่ท่านทำไว้

หากจะกล่าวถึงตะกรุดคู่ชีพของพ่ออาจารย์คืออะไร เราเคยเห็นท่านลงมือทำปกติพระเกจิบางรูปจะเอาปากกาด้วยซ้ำจารลงตะกรุด เเต่พ่ออาจารย์จะใช้เหล็กจารที่ทำจากเเก่นไม้โพธิ์นิพพาน ซึ่งท่านเหลาเองมาลงจาร พอลงเสร็จท่านจะเอาลูกเหล็กมาลบๆ รีดๆ จนอักขระหายทั้งหน้าเเละหลังพร้อมกับบริกรรมคาถาไปด้วย เรียกได้ว่า เข้มขลังทุกขั้นตอน

เมื่อลงถมเสร็จแล้วอาจารย์พ่อก็จะลงใหม่ด้วยยันประจำตัวของท่านที่ท่านใช้ลงตะกรุดเราจะมาคุยด้านหลังกันก่อน เพราะด้านหน้านั้นท่านจะลงตามความต้องการของลูกศิษย์
ยันต์ด้านหลังตะกรุดลงถมคู่ชีพ
อาจารย์พ่อจะลงด้วย
1 ยันต์พระพุทธบาททั้งข้างซ้ายเเละขวา
2 ยันต์ดวงประสูติ ตรัสรู้ ปรินิพพานขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้ง3ดวง
3 ยันพระไตรสรณคมทั้ง3ดวง
4 นะพลิกแผ่นดิน เพื่อให้พลิกร้ายกลายเป็นดีในทุกๆ ด้าน

ด้านหน้าตะกรุดท่านจะลงด้วพระยายันต์ที่ให้ผลครอบจักรวาลเป็นหลัก เเต่ด้านนี้เเหละสำคัญนักที่บอกว่าจะไม่เหมือนกันทุกดอกเนื่องจากอาจารย์พ่อจะถามความต้องการของลูกศิษย์ว่า ต้องการให้ลงด้านไหน ให้ทำเด่นเรื่องอะไร เพราะนี่คือตะกรุดคู่ชีพเมื่อลงมาเเล้วต้องใช้ตลอดชีพ ท่านก็จะเมตตาสงเคราะห์เป็นรายบุคคลไป เสริมด้วยยันต์ด้านต่างๆ ที่เขาเหล่านั้นต้องการ

ตะกรุดของอาจารย์พ่อเป็นตะกรุดเฉพาะตน เมื่อท่านเสกไปลงไปท่านก็จะม้วน ซึ่งทุกขั้นตอนท่านจะบริกรรมคาถาตลอด ก่อนม้วนท่านจะนำไปแช่น้ำมนต์เสกเสียรอบหนึ่ง หลังจากนั้นจึงนำมามัดสายสิญจน์ที่ท่านถือเวลาสวดมนต์นั่งกรรมฐานเเละอุดด้วยชานหมากของท่านไว้ด้านใน

กดดูกันเอาเองว่า อาจารย์พ่อลงเต็มสูตรเเค่ไหน อายุท่านก็เริ่มเยอะเเล้ว ดังนั้นวันไหนมีฤกษ์จึงทำได้เต็มที่เเค่2ดอกเท่านั้น เพราะต้องทำไปใส่ใจลงไปด้วย สังเกตุได้ว่า หลังจากท่านลงตะกรุดเสร็จท่านจะนั่งเหนื่อยหอบอย่างหนักเหมือนไปวิ่งมาเรียกว่าหมดเเรงห้ามใครเข้าไปยุ่งเลยทีเดียว

ตะกรุดของอาจารย์พ่อพลนั้นท่านทำไว้ให้เเขวนคอนะครับ ท่านว่า พระยันต์เหล่านี้ไม่สามารถลงต่ำได้ไม่สามารถลงเอวได้ พุทธคุณทุกด้าน วันไหนจะใช้เรื่องอะไรให้ขอองค์เทพที่อาจารย์พ่อเชิญมาประจำตะกรุดให้ท่านสงเคราะห์ในเรื่องนั้นๆ ก็ว่า ไปตามที่ต้องการ ได้ผลกันมามากเเล้ว สิ่งไม่ดีทั้งหลายไม่ได้เข้าใกล้กร้ำกรายเลยเเม้เเต่น้อย จะว่า ไปก็แปลกพรายที่ไหนที่ว่า เเรงมาถึงมืออาจารย์พ่อกลับเเตกหักเสียหมด สิ่งเหล่านี้จะกลัวท่านมาก

สำหรับพุทธคุณนั้น อาจารย์จะกล่าวเสมอว่า ตะกรุดของเรา กว่าจะทำได้เเต่ละดอก เราทำมาดีเเล้วไม่มีวันเสื่อมเเน่นอน ต่อให้คลี่ก็ไม่เสื่อมเเต่ก็จะไม่เหมือนเดิม เพราะตอนเราม้วนเราเสกเรายัดกันคัดกันถอน เมื่อมีใจคิดจะคลี่ดูภายในความศรัทธานั้นก็ไม่มั่นคงเเล้ว อีกประเด็นหนึ่งคือ ใครใช้ของอาจารย์พ่อให้ถือศีล5ข้อให้เคร่งครัด วันไหนรักษาไม่ได้ถอดเก็บไว้เถอะอย่าได้ใช้งาน ท่านว่า ท่านจะอธิษฐานเสมอ ท่านอยากให้ลูกศิษย์ของท่านที่ใช้ของท่านสวดมนต์ไหว้พระรักษาศีล เมื่อทำได้ดังนี้ตัวเองก็จะมีสติเป็นพลเมืองที่ดีเป็นบุคลากรที่ดีของชาติบ้านเมือง ดังนั้นหากใครใช้ของท่านเเต่ถือศีลไม่ครบก็ให้ถอดออกอย่าเอาไป(เหตุผลนี้ท้าทายพอสมควร) ทำให้คนหลายๆ คนไม่กล้าพกของท่านไปทำเรื่องเลวๆ เพราะว่า อาจารย์อธิษฐานให้เสื่อม หากมีใครนำไปใช้ปล้นฆ่า ทำลายเกียรติของผู้อื่น คิดคดทรยศต่อชาติศาสนาพระมหากษัตริย์ ก็ให้ตะกรุดเเละเครื่องมงคลของท่านเสื่อมพุทธคุณไป กลายเป็นเเผ่นธาตุเปล่าๆ ไม่มีอิทธิคุณอะไร

ตะกรุดนี้พอม้วนเเล้วจะยาวประมาณ4นิ้ว อาจารย์พ่อท่านทำไว้ให้ห้อยคอจริงๆ อักขระที่ท่านลงจะละเอียดมากถึงกับใช้กล้องส่องเลยก็ว่า ได้จึงทำให้ไม่สามารถทำได้มากเนื่องจากต้องใช้พลังจิตเเละความตั้งใจล้วนๆ

ในส่วนของตะกรุดคู่ชีพนั้น พ่ออาจารย์ให้นำไปใช้โดยก่อนเลี่ยม ท่านให้หาผ้าสีเเดง มาเขียนชื่อนามสกุลวันเดือนปีเกิดของตนเองห่อมัดตะกรุดไว้ก่อนเลี่ยมเพื่อให้เป็นตะกรุดประจำตัวบอกกล่าวเทวดาที่ท่านเชิญมาให้คุ้มครองรักษาตัวเอง