ตะกรุดพิชัยหงสามหาระงับ (ฉบับพิชัยสงคราม)

เปิดจองตะกรุดพิชัยหงสามหาระงับที่พ่ออาจารย์พลทำตามตำรับพิชัยสงครามเต็มสูตร

ตะกรุดมหาระงับนี้ท่านตัดสินใจนานกว่าจะทำ ถ้าทำแล้วไม่เป็นรูปแบบของตนเองและออกมาไม่ดีท่านไม่ทำเด็ดขาด

น่าแปลก ท่านทำตะกรุดมหาระงับนี้ ท่านเลือกชื่อว่า พิชัยหงสามหาระงับ ท่านพูดไปทำไปว่า คิดถึงเจ้านายเก่า ถ้าไม่มีท่าน กรุงอยุธยาคงไม่พ้นการตกเป็นทาส และแผ่นดินไทยคงจะไม่มีทุกวันนี้ สอบถามภายหลังหมายถึงพระนเรศวรนั่นเอง ท่านพูดสั้นๆ ว่า ตะกรุดนี้ ท่านทำเพื่อระลึกถึงคุณพระนเรศวร คนใช้ก็ควรจะระลึกด้วย

ท่านพ่ออาจารย์ลงเป็นเอกลักษณ์เรียกได้ว่า เต็มสูตรลงได้ยากมาก ด้านในลงพระยันต์มหาระงับเต็มสูตร
ด้านนอกท่านลงยันต์พระพุทธเจ้าห้ามญาติ ตำหรับวัดประดู่โรงธรรมเพื่อเป็นเอกลักษณ์ของท่าน ท่านว่า พระพุทธเจ้าห้ามพระญาติวงศ์ศากยราชนั้น ห้ามสรรพศัตรูได้ทั้งปวง ห้ามศาสตราวุธทั้งหลาย เคราะห์กรรมทำอะไรไม่ได้เป็นมหาเมตตาและมหาจังงังแก่คนทั้งหลาย ปกติยันต์นี้จะลงผ้าประเจียดโพกหัวเมื่อครั้งสมเด็จพระนเรศวรตีเมืองหงสานั่นเอง

พ่ออาจารย์ท่านตั้งใจทำมาก ทำทีละดอก ทำเสร็จต้องนำมาคลุกน้ำหมาก คลุกใบไม้รู้นอนทั้ง7ชนิดเพื่อให้เต็มสูตรครบสูตร ตากแห้งเเล้วชุบน้ำหมากอีกครั้ง ซึ่งใบไม้รู้นอนนี้พ่ออาจารย์เพียรหาบดสะสมไว้ ประกอบไปด้วย ไมยราพ มะขาม แค กระถิน ชุมเห็ด ผัดกะเฉด หญ้าเกล็ดหอย ประกอบกันเป็นเครื่องยาสะกดพอกตะกรุดเต็มสูตร

ท่านว่า ตะกรุดมหาระงับโดยทั่วไปนั้น ของหลวงพ่อเทียม วัดกษัตราธิราช ท่านใช้ยันต์ตรีนิสิงเหประทับหลัง เเต่เรื่องยันต์ประทับหลังนี้ครูบาอาจารย์สอนเรามาว่า ไม่จำเป็น ยันต์ประทับหลังเพียงเเต่เป็นเอกลักษณ์เพื่อให้จำได้ว่า เป็นของสำนักไหน ซึ่งภายหลังก็ลอกแบบกันมาหมด

พ่ออาจารย์ประสงค์จะให้เป็นเอกลักษณ์ของท่าน จึงใช้ยันต์พระพุทธเจ้าห้ามญาติฉบับพิชัยสงครามประทับหลังเต็มสูตร และท่านยังกล่าวอีกว่ายันต์ทั้งสองนี้เกี่ยวข้องกับพระนเรศวรโดยครง ทำของเพื่อระลึกถึงท่านก็ต้องใช้ยันต์ที่ท่านใช้ตอนออกรบ ตอนมีชัยชนะเหนือกรุงหงสานี่แหละถึงจะดี

เรื่องแปลกๆ ตอนทำตะกรุดนี้ กล่าวคือ ได้มีลมลูกใหญ่พัดเข้ามาเรื่อยๆ 3ลูกในเวลาที่พ่ออาจารย์คลุกผงมหาระงับ ซึ่งเป็นห้องปิด น่าแปลกว่าลมเข้ามาจากทางไหน พร้อมผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์มีอาการขนลุกกันทุกคน น่าจะเป็นการรับรู้ของสมเด็จพระนเรศวรท่าน

ตะกรุดนี้สร้างเพียง 56 ดอก เท่าคุณพระพุทธเจ้า หมดแล้วไม่มีทำอีก สารพัดจะใช้ ระงับเหตุเภทภัยเป็นคงกระพันคลาดแคล้ว ทั้งได้ยันต์เสริมด้านหลังให้มีเมตตามหาจังงังอีกด้วย

พ่ออาจารย์กล่าวว่า ตะกรุดนั้นเเต่เดิมเป็นเครื่องคาดสำหรับพระมหากษัตริย์ ยิ่งเป็นตะกรุดที่ท่านเคยใช้ออกเหตุการณ์สำคัญบ้านเมืองเช่นยันต์มหาระงับ ยันต์พระพุทธเจ้าห้ามญาติด้วยเเล้วยิ่งถือเป็นของสูงท่านใช้จนมีชัยชนะเหนือกรุงหงสา เมื่อเราดึงลงมาใช้เราควรทำให้ดีที่สุด เเละ เพราะเหตุว่า ได้ชัยเหนือหงสาวดีท่านจึงตั้งชื่อตะกรุดว่า พิชัยหงสามหาระงับ

วิธีใช้ ท่านว่า ยกตะกรุดขึ้นหัวระลึกถึงพระรัตนตรัยมีพระพุทธเจ้าเป็นที่สุด เเละระลึกถึงพระนเรศวรเท่านี้ก็เพียงพอแล้ว

ตะกรุดนี้เป็นตะกรุดสะพายแล่งลงต่ำมิได้ เเละในเส้นต้องมีเพียงดอกเดียว ถือเป็นข้อห้ามสำคัญ ห้ามคาดรวมกับตะกรุดชนิดอื่น เรื่องนี้ถือนักขนาดพระนเรศวรยังคาดเป็นสังวาลย์สายละเส้นแล้วเราเป็นใครจะคาดเกินพระองค์ท่าน ดังนั้นผู้ใช้ให้นำไปเลี่ยมเเละถือธรรมเนียมนี้ไว้ให้มั่น

ตะกรุดพิชัยหงสามหาระงับ จองทำบุญดอกละ 3,000