เม็ดยาวาสนาจินดามณี หลวงปู่ทองอยู่ วัดท่าเสา พร้อมใบฝอยเดิมจากวัดครับ( 20เม็ด )

ผงยาจินดามณีที่สืบทอดจากหลวงปู่บุญ ยังสืบตำนานอยู่ ณ วัดกลางบางแก้ว ต่อจากหลวงปู่บุญ คือหลวงปู่เพิ่ม ผู้เป็นลูกศิษย์ และพระอาจารย์ใบ และหลวงปู่เจือ ที่สืบสานต่อจากหลวงปู่เพิ่ม แต่ตำรับการสร้างผงยาจินดามณียังมีสืบสานต่อที่วัดท่าเสา อำเภอกระทุ่มแบน จังหวัดสมุทรสาคร มีความเป็นมาเช่นใดกัน ตำรับผงยาจินดามณีของวัดท่าเสาก็สืบสานมาจากหลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว เพราะหลวงพ่อทองอยู่ อัตตทีโป มีศักดิ์เป็นหลานของหลวงปู่บุญ ได้มีโอกาสศึกษาวิชาการทำผงยาจินดามณีจากหลวงปู่บุญโดยตรง ซึ่งหลวงพ่อทองอยู่ได้ทำผงยาจินดามณีขึ้นมาทั้งในส่วนที่เป็นเม็ดยา และที่เป็นผงสร้างเป็นพระเครื่องเนื้อผงยาจินดามณี

อุปเท่ห์การใช้ยาจินดามณี

ก่อนใช้ยาท่านให้เสกยาด้วยคาถาดังนี้

“ จินดามณี ปิยังมันตัง ยะสังธาสังโกมัง อุปะสันติ สิเนหัง มาตาปิตาวะ โอระสัง ปะโพตันจะ มหาราชา ตะวังมังโป สัตตุโนทีปัง กาเรเทโว สุโป เสทิกิญจิ เทโว เยสักโก ปัชชัง ทัสมิง กินเนวา ทัตวาปิยัง กันตัง สาริปุตโต ภวันตุเม สิทธิลาภัง ชนานะเย มณีจินดา ปิยัง จะธะนัง สัพเพชะนา พหูชะนา ปิยังมะมะ ”

นอกจากนั้นยังได้กล่าวถึงอานุภาพของการใช้ยาจินดามณีไว้ ดังนี้

หากใครได้รับประทานแล้วจะบันดาลให้เกิดสิริสวัสดีและลาภผล

หากบูชาเอาไว้จะป้องกันและรักษาโรคภัยไข้เจ็บได้ แม้แต่อหิวาตกโรค

ผู้ใดมีไว้จะปราศจากอันตรายใด ๆ ไม่ว่าจะยืน เดิน นั่ง หรือนอน

ผู้ใดต้องโทษทัณฑ์ใด ๆ ก็บรรเทาเบาบางลงได้

ผู้ใดที่ป่วยหนักแม้แทบจะสิ้นชีวิต หาได้รับประทานยาจินดามณีแล้วก็จักรรอดตายฟื้นหายจากโรคนั้น ๆ

สำหรับวิธีการใช้ได้กล่าวไว้ในส่วนท้ายตำรา ขอยกมาบางส่วนดังนี้

"ถ้าใช้รักษาอหิวาตกโรค หรือท้องเดิน ให้เอายอดทับทิมต้มผสมกับกานพลูแลน้ำปูนใสแล้วฝนเม็ดยาใส่ลงไป ดื่มรับประทานหายจากโรคแล"

"แก้โรคเสมหะดีขึ้น ให้ใช้ดีหมีผสมน้ำร้อนแล้วใส่ยาหอมจินดามณีฝนผสมลงไปรับประทาน"

"ถ้าเกิดคดีความขึ้นโรงขึ้นศาลให้เอายาใส่น้ำเสกด้วย “ เอกัง จินดามณีมันตัง ” เป็นเมตตามหานิยมแล้วเอาน้ำประพรมศีรษะแล้วอมเม็ดยาไว้ตลอดเวลาจะชนะความ สิ้นแล และเป็นเมตตามหานิยมแก่คนทั้งปวง"

ให้มีปัญญาดี เสกด้วยพระคาถานี้ 3 จบ

“ ตะโตโส ปัณฑิโต ปีหิโล อัตถะ ทัสสีมะ โหสะโถ ” แล้วอมยา จะเล่าบ่นมนตร์คาถา สารพัดวิชาจำได้สิ้นที่ลืมหลงก็จะรำลึกได้แล

ให้เสกด้วย “เอกัง จินดามณี นาคา มันตัง” ไปในที่ไหน ๆ งูมิกัด

ให้ภาวนาด้วย “อุ อา กะ สะ” ทำไร่ทำนาทำการงานมิรู้เหน็ดเหนื่อยแล

ให้ภาวนาด้วย “บทยันทุนนิมิตตัง อามังคะ สัญจะ ๆ” จบหนึ่งเอายาติดตัวไว้จะกลับลางนิมิตร้ายให้กลายเป็นดีแล

ให้อมเม็ดยาเอาไว้แล้วนั่งเหนือลม ภาวนาว่า “อิตถี จิตตัง ปิยัง มะมะ”หญิงคนรักจะรักและหลงเรามิหนีห่างกายไปไหนได้เลยแล

เมื่อจะเดินทางไปสารทิศไหน เข้าหาเจ้านายผู้ใหญ่ให้เอายาแช่น้ำ ใช้น้ำมนต์สระหัว อมเม็ดยาและภาวนาว่า “สัตถาเทวะมนุสานัง พุทโธภะคะวาติ” 7 ครั้ง ผู้ใหญ่ เจ้านายหายโกรธช่วยเหลือเราทุกทางแล

ถ้าเผอิญด้วยหมู่ศัตรูคิดร้ายให้อมเม็ดยาแล้วภาวนาว่า “พามานา อุ กะ สะ นะ ทุ” 8 คาบ ชนะศัตรู ศัตรูทำร้ายเรามิได้ แคล้วคลาดสารพัดแล

เอาเม็ดยาติดตัวไว้ป้องกันสรรพโรคภัย ป้องกันเสนียดจังไร กันยายีด้วยคุณไสย คุณผี คุณคน สารพัดพิษ ผิดสำแดง เมื่อต้องยาเบื่อยาเมา เอารากมะนาวหนึ่ง มะปรางหนึ่ง หัวหนุมานกระทืบแท่นหนึ่ง ฝนทำน้ำกระสายกินเถิดมิเป็นไร อย่าประมาทเลย เคยแก้ยาสั่งมาแล้วถ้าติดเม็ดยากับตัวไปมิต้องเราเลยแล

ให้มีเม็ดยาติดตน ถึงคราวอับจนจะได้ใช้ ตามืดหูมืดได้ใช้ทุกเมื่อ มีอำนาจวิเศษ คุณมากนัก ตีค่าไว้ถึง 8 ตำลึงทองแล